| |
Είναι οικολογικά, υποαλλεργικά και μη τοξικά. Σκοτώνουν αυτόματα ανεπιθύμητους μικροοργανισμούς, βακτήρια και μικρόβια. |
|
| |
|
|
| |
Χρησιμοποιούνται για την προσωπική υγιεινή κάθε ανθρώπου, ανεξαρτήτως του τύπου δέρματος, αλλεργίες ή παθήσεις. |
| |
|
| |
Βοηθούν στην πρόληψη δερματικών ασθενειών, κάνουν το δέρμα απαλό και καθαρό. Δεν πληγώνουν και δεν ερεθίζουν το δέρμα. |
| |
|
| |
Είναι κατάλληλα για βρέφη, παιδιά, εφήβους, ενήλικες, ηλικιωμένους, γυναίκες και άντρες, ενώ μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για καλλυντική χρήση. |
|
| |
|
|
|
| |
| |
| |
| |
| |
|
|
| |
|
|
| |
Μερικές πληροφορίες για τα σφουγγάρια
Για πολλά χρόνια πίστευαν ότι τα σφουγγάρια ήταν ένα φυτό που φύονταν στα βάθη της θάλασσας. Αργότερα ανακάλυψαν ότι ήταν ένα "ιδιαίτερο" ζώο.
Οι Έλληνες το γνώριζαν, και το συνέλεγαν για διάφορες χρήσεις από αρχαιοτάτων χρόνων. Οι νησιώτες του μεγάλου Αρχιπελάγους και ειδικότερα οι Καλύμνιοι, ξενιτευόνταν κάθε χρόνο με κίνδυνο της ζωής τους, για να μαζέψουν σφουγγάρια στις ακτές κυρίως της Αφρικής.
Άφηναν την Κάλυμνο, το όμορφο νησί τους και έπαιρναν το δύσκολο δρόμο της ξενιτιάς, αλλά ακόμη πιο δύσκολος και επικίνδυνος ήταν ο τρόπος της συλλογής των σφουγγαριών. Για αρκετούς ο δρόμος αυτός δεν είχε επιστροφή, γιατί άφησαν την τελευταία τους πνοή "χτυπημένοι" σε μακρινές ερημικές και αφιλόξενες ακτές. |
|
| |
|
|
|
| |
| |
| |
| |
|
| |
| |
| |
|
|
| |
Τα σφουγγάρια είναι ζώα υδρόβια και τα περισσότερα είδη ζουν στο θαλάσσιο περιβάλλον. Υπάρχουν όμως και κάποια είδη που ζουν στα γλυκά νερά. Tα σφουγγάρια ζουν σε μεγάλες ποσότητες και σχηματίζουν "κοινωνίες", σε διάφορα είδη πυθμένων. Οι πυθμένες των σφουγγαριών είναι στα βάθη 30-40 μ. Mε αυτό τον όρο, υποδεικνύουν εκείνους τους πυθμένες όπου ζουν σε μεγάλες ποσότητες τα σφουγγάρια που είναι εμπορεύσιμα (όπως τα Spongia, Hippospongia).
Tα σφουγγάρια αναπτύσσονται πάνω σε σκληρές επιφάνειες, όπως είναι τα βράχια, τα νεκρά κοράλλια και κοχύλια, που μπορούν να βρίσκονται στη μέση ενός πυθμένα με άμμο ή φύκια. Για τη δημιουργία αυτής όμως της "κοινότητας", χρειάζεται τα ρεύματα να είναι αρκετά έντονα και σταθερά για να διασφαλίζεται η ανανέωση της τροφής.
Έχουν διάφορες διαστάσεις, τα πιο μικρά έχουν ύψος 1 mm, ενώ τα πιο μεγάλα μπορεί να φτάσουν το ύψος των 2 μέτρων. Έχουν διάφορα χρώματα ακόμη και μέσα στα άτομα του ίδιου είδους. Τα χρώματα που επικρατούν είναι το καφέ, το μαύρο, το κόκκινο, το κίτρινο, το πορφυρό.
Είναι απλοί, πολυκύτταροι οργανισμοί που ανήκουν στο φύλο (Porifera) - Ποροφόρα, και το βασικό τους χαρακτηριστικό είναι ότι η επιφάνειά τους είναι πλούσια σε πόρους. Αυτοί είναι ανοίγματα, είσοδοι και έξοδοι, που βοηθούν στην άντληση και στην έξωση μεγάλων ποσοτήτων νερού. Έχει υπολογιστεί ότι σ` ένα σφουγγάρι μεσαίων διαστάσεων περνούν περίπου 2 λίτρα νερό το δευτερόλεπτο. Ο όγκος του νερού, που διαπερνά ένα σφουγγάρι, για να αυξηθεί 30 γραμμάρια, είναι περίπου ένας τόνος νερού.
H τροφή του σφουγγαριών αποτελείται από βακτήρια, μικροσκοπικά φύκη, πρωτόζωα, αυγά και απομονωμένα κύτταρα, που αφήνουν ελεύθερα μέσα στο νερό διάφοροι φυτικοί και ζωικοί οργανισμοί (πλαγκτονικοί οργανισμοί). |
|
| |
|
|
| |
|
|
| |
Το μέγεθος της τροφής του είναι ανάλογο με τη διάμετρο των πόρων του και είναι της τάξεως των 5 μm. Στα σφουγγάρια δεν υπάρχουν ιδιαίτερα όργανα, καθώς επίσης και νευρικό σύστημα. Τα τοιχώματά τους, αποτελούνται απο το εκτόδερμα (ένα εξωτερικό κυτταρικό στρώμα), από το ενδόδερμα (ένα εσωτερικό στρώμα πεπτικών κυττάρων), τα οποία χωρίζονται από ένα ενδιάμεσο κυτταρικό στρώμα (παρένχειμα), το οποίο περιέχει κινούμενα κύτταρα (αμοιβαδοειδή κύτταρα) που μπορούν να αφομοιώσουν και να χωνεψουν την τροφή τους με φαγοκυττάρωση. Εδώ επίσης παράγεται και η σπογγίνη.
Πολλά στοιχεία μαζί δημιουργούν "το σκελετό" του σφουγγαριού. Το ενδόδερμα αποτελείται από πολύ χαρακτηριστικά κύτταρα, τα χοανοκύτταρα. Εδώ κατακρατείται ένα πολύ μεγάλο μέρος της τροφής του σφουγγαριού και στη συνέχεια περνά στα αμοιβαδοειδή κύτταρα, όπου χωνεύεται.
Tα σφουγγάρια δεν έχουν όργανα κίνησης και παραμένουν συνήθως προσκολλημένα σ` ένα σημείο καθ` όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Σε ορισμένα όμως είδη μπορεί να παρατηρηθεί μια ελάχιστη κίνηση ένα μικρό σύρσιμο. Δεν έχουν όργανα αισθήσεων. Ορισμένα, όμως, είδη δείχνουν μια μικρή ευαισθησία στο φως και στην αφή. Δεν έχει όμως αποδειχθεί αν αυτό οφείλεται στις ιδιότητες των κυττάρων "νευρικού τύπου" ή γενικά στις ιδιότητες όλων των κυττάρων του σώματος.
H διάρκεια ζωής τους μπορεί να φτάσει τα 40 χρόνια. Μέσα στα κανάλια και στους πόρους του σώματός τους, βρίσκουν καταφύγιο μικροί θαλάσσιοι οργανισμοί, όπως μικρά καβούρια, σκουλήκια, για τον λόγο αυτό τα σφουγγάρια είναι γνωστά και ως "βιολογικά ξενοδοχεία". Τα σφουγγάρια δεν έχουν θηρευτές. Μόνο μερικά γαστερόποδα τρέφονται με αυτά. Αμέσως όμως μετά την "επίθεση" αρχίζει και πάλι η αναγέννησή τους. Είναι ικανά να αναπαραχθούν με άμεσο χωρισμό ή με το σχηματισμό ωαρίων και σπερματοζωαρίων. Tο σφουγγάρια διακρίνονται σε "άγρια" και "ήμερα" σε εμπορικά και μη εμπορικά. |
|
| |
|
|
|
| |
| |
|
